the stance of human sciences problem in Gadamer's Hermeneutics

Document Type : علمی وپزوهشی

Authors

1 philosophy of science and technology, westernology and science studies, institute of humanities and cultural studies, tehran, iran

2 theology and religions, shahid beheshti university, thran, iran

3 western history and civilization, occidentalism and science studies, institute of humanities and cultural studies

10.22059/jsr.2024.283098.1409

Abstract

The position of human sciences in Gadamer’ s philosophy is one of the challenging issues in his thought. Human sciences or spiritual sciences (Geisteswissenschaften) is one of the things that has a serious presence in Gadamer’ s philosophical hermeneutics; The central issue is what is the relationship between Gadamer’ s philosophy and humanities. In one reading because of Gadamer’ s hermeneutics failing to connect hermeneutics to the human sciences in an attempt to develop the Dilthey project, and in accordance with the developments of postmodernity, it has prepared a pluralistic method, multicultural and truth-free methods for human sciences, or there is not a direct connection between Gadamer’ s hermeneutics and the human sciences and philosophical hermeneutics is only about hermeneutic existence of Dasein. By criticizing both of the above readings, this article shows that the recovery of the fundamental meaning of truth and then knowledge in Gadamer’ s philosophical hermeneutics puts a fundamental meaning of human sciences on the table and together with ancient practical philosophy in a way that It also can be used as a basis for discovering the meaning of other components of Gadamer’ s philosophy.

Keywords

References

ارسطو. 1364. اخلاق نیکوماخوسی (رضا مشایخی مترجم). تهران: دهخدا (تاریخ انتشار اثر اصلی:300 ق.م.)
پالمر. 1377. علم هرمنوتیک (محمدسعید حنایی کاشانی مترجم). تهران: هرمس (تاریخ انتشار اثر اصلی: 1969)
دیلتای، ویلهلم. 1389. مقدمه بر علوم انسانی (مترجم: منوچهر صانعی دره بیدی). تهران: نشر ققنوس
شرت، ایون. 1392. فلسفه علوم اجتماعی قاره ای (هادی جلیلی مترجم). تهران: نشر نی. (تاریخ انتشار اثر اصلی: 2005)
گادامر، هانس گئورگ. 1383. مثال خیر در فلسفه افلاطونی-ارسطویی (حسن فتحی مترجم). تهران: حکمت. (تاریخ انتشار اثر اصلی: 1978)
گادامر، هانس گئورگ. 1396. هرمنوتیک، دین و اخلاق (شهاب الدین امیرخانی مترجم). تهران: نشر پارسه. (تاریخ انتشار اثر اصلی: 1999)
گادامر، هانس گئورگ. 1395. هرمنوتیک، زبان، هنر (عبدالله امینی مترجم). آبادان: نشر پرسش. (تاریخ انتشار اثر اصلی: 2007)
گروندن، ژان. 1395. درآمدی به علم هرمنوتیک فلسفی (محمدسعید حنایی کاشانی مترجم). تهران: انتشارات مینوی خرد. (تاریخ انتشار اثر اصلی:1994)
معین­زاده، مهدی. 1398. گادامر و علوم انسانی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
واینسهایمر، جوئل. 1381. هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی(مترجم: مسعود علیا). تهران: نشر ققنوس
هولاب، رابرت. 1375. یورگن هابرماس: نقد در حوزه عمومی(مترجم: حسین بشیریه). تهران: نشر نی.
هوی، دیوید کوزنز. 1402. حلقه انتقادی (مترجم مراد فرهادپور). تهران: هرمس. (تاریخ انتشار اثر اصلی: 1978)
Dilthey, Wilhelm, 1996.  Hermeneutics and the Study of History. Princeton: Princeton University Press.
Dostal, Robert, 2002. the Cambridge companion to Gadamer. London: Cambridge university press.
Gadamer, H.G., Dottori, R. 2006. A century of philosophy. London: Continuum Press.
Gadamer, H.G.,. 2007. Gadamer reader. Evanston, Illinois: Northwestern University Press
Gadamer, H.G., ‎David E. Linge. 1977. Philosophical hermeneutics. Berkeley: university of California press
Gadamer, H.G. Palmer, Richard E. Practical Philosophy as a Model of the Human Sciences, Research in phenomenology, Vol. IX, PP. 74-85
Gadamer, H.G., Lawrence, F.G. 1982. reason in the age of science. MIT Press
Gadamer, H.G., Weinsheimer, J. 1994. Truth and method. London: Continuum Press.
Grondin, G, Plant, K. 2003. The Philosophy of Gadamer. London: Routledge.
Heidegger, martin. 1962. Being and Time. London: Blackwell.
Hirsch, E.D. (1965). Validity in interpretation. New haven: Yale university press.
Kean Niall. (2021). Linguisticality and lifeworld: gadamer late turn to phenomenology, international journal of philosophical studies, vol. 29, pp. 370-391
Vattimo Gianni, 1992. Optimistic nihilism, common knowledge 1 (3): 37
Sociological Review
Volume 31, Issue 1
September 2024
Pages 29-46

Files

Share

How to cite

Statistics