"ظاهرا این داستان با آغاز تولید زراعی گندم13در ایران متداول شده حتی پیش از ظهور زرتشت در ایران رواج داشته است و احتمالا گندم از طریق بین النهرین و عیلام به سغد و خوارزم رفته است14. (11)بنظر این دانشمندان«سیاوش نماد یا خدای نباتی است،زیرا با مرگ او،از خون وی گیاهی میروید،دیگر اینکه بیگمان سیاوش خدای کشتزارها بوده است و نشان این امر را از به آتش رفتن او باز میشناسیم که نماد خشک شده و زرد گشتن گیاه و در واقع آغاز انقلاب صیفی و هنگام برداشت محصول است،بخصوص اینکه داستان سیاوش در آغاز تابستان انجام یافته است»(مهرداد بهار،اساطیر ایران ص پنجاه و سه)."