"اگر مشکلات مربوط به سالخوردگی جمیعت و رفاه پیران در مناطق پیشرفته امروزی یکی از معضلات بزرگ اجتماعی شده و اقدامات وسیعی که فعلا در این راه صورت میگیرد به نتیجه دلخواه نرسیده است علت این است که مغرب زمین در هنگامی که سرگرم و سرمست توسعه سریع اقتصادی بود،از توجه به مسائل اجتماعی غافل ماند و همگام با پیشرفتهای مادی به چارهجوئی در برابر برخی از مسائل بنیادی که بظاهر کوچک و ساده مینمود برنخاست چون این مشکلات بزرگتر شد و چهره واقعی خود را نشان داد دیگر فرصتی برای چارهاندیشی نماند درنتیجه امروزه در مرفهترین کشورهای جهان مسائلی از قبیل سالخوردگی جمعیت، مسکن پیران،تضاد بین نسلها،بازنشستگی،آزادی در کار یا جلوگیری از کار پیران،از همگسیختگی علقههای خانوادگی و انزواری سالخوردگان،هماهنگسازی آنان با شرایط جدید زندگی و بالاخره مسائل مربوط به تامین بهداشت و سلامت پیران مشکلات بسیاری را بوجود آورده است. ذکر این نکته نیز ضروری است که در سیاست مربوط به تامین مسکن پیران در ایران و مخصوصا در شهرهای بزرگ که هنوز وسایل نقلیه عمومی به نحو مطلوبی سازمان نیافته است باید این نوع مساکن در نزدیکی بازارها،مراکز بهداشتی و مذهبی ایجاد شود زیرا علاوه بر اینکه رفع نیازهای روزمره را تسهیل میکنند تقریبا در همه کشورهای مسلمان و بویژه در ایران مساجد از مراکز مهم اجتماعی روزانه افراد سالمند محسوب میشود بنابراین باید از آنها بعنوان مناسبترین و بهترین وسیله جلوگیری از انزوای پیران و نیز بحث و بررسی مشکلات روزمره آنان و یافتن راهحلهای ارزندهای در جهت انطباق با شرایط زندگی همواره در حال تغییر و تحول امروزی استفاده کرد."