"او نه تنها اولین دانشمندی بوده که عنوان استاد انسان شناسی اجتماعی را کسب کرده، بلکه آثارش بازتاب گسترده‌ای داشته و تا اوایل قرن بیستم مورد استناد قرار میگرفته است او قلم بسیار شیوائی داشته و در بهره‌گیری از اطلاعات مربوط به جوامع ابتدائی،ذوق سرشاری به خرج داده است. این نتیجه بسیار قابل توجه است زیرا موضوع بهم پیوستگی ساختمانهای خویشاوندی،نهادهای سیاسی و حقوقی و دین،اساس مطالعات بعدی دانشمندان انگلیس در زمینه مردم شناسی سیاسی محسوب خواهد شد. در این کتاب،مالینوفسکی نظریه معروف خود را که طبق آن،در یک فرهنگ همه چیز پیوسته است شرح میدهد و تاکید میکند که مطالعه هر پدیده ایجاب میکند کلیه پدیده‌های فرهنگی دیگر نیز که زمینه آنرا تشکیل میدند، مورد بررسی قرار گیرد. این کتاب بخوبی نشان میدهد که رادکلیف-براون از همان ابتدا از افکار و نظریات دورکیم الهام گرفته بعلاوه خود او نیز به این موضوع اعتراف نموده است. رادکلیف-براون مانند مالینوفسکی،آثار تکامل گرایان را به شدت مورد انتقاد قرار داده و برای مطالعات مردم شناسی در محدودیت قائل شده است:ابتدا خاطر نشان نموده که مردم شناس نباید به تاریخ گذشته اقوام مورد مطالعه استناد نماید مگر اینکه اطلاعات علمی و اسناد معتبری در اختیار داشته باشد سپس یادآور گردیده که تنها آن دسته از نمودهای فرهنگی درخور مطالعه است که در حفظ ساخت اجتماعی سهیم باشد. از آن پس،لیچ نقش طرفدار اصلی نظریات لوی-اشتراوس را در انگلیس ایفاء نموده و بر مبنای عقاید لوی-اشتراوس،بارها مطالعات مردم شناسان انگلیس را مورد انتقاد قرار داده است."
', './data/jsr/coversheet/cover_fa.jpg'))