افشان حسام وزیری رابطهء تعلیم و تربیت و شغل نزد فارغ التحصیلان پلیتکنیک دو معیار اصلی ارزیابی سودمندی سرمایهگذاری برای تعلیمات فنی و حرفهای یکی تولید تخصصهای موردنیاز جامعه،و دیگری قابل جذب بودن این تخصصها در بازار کارست. فارغ التحصیلان پلیتکنیک نیز از این قاعده مستثنی نیستند و حدود 15%از آنان در مشاغل آموزشی در خود مؤسسات تعلیمات فنی عالی جذب شدهاند، بخصوص که افراد مورد بررسی از فارغ التحصیلان نخستین دورههای دانشکدهء صنعتی بودهاند. 7. عدماستفادهء صحیح از نیروی متخصص فنی درجهء یک هجوم فارغ التحصیلان رشتههای فنی به احراز مشاغل در سازمانهای دولتی و محدودیت مشاغل کاملا تولیدی در بعضی از دستگاهها و سازمانهای دولتی مورد مراجعه و علل دیگر سبب شده است که جمعی از فارغ التحصیلان مشاغلی بیارتباط یا کم ارتباط با رشتهء تحصیلی و تخصص اصلی خود احراز نمایند و علاقهء فارغ التحصیلان رشتههای مهندسی عملی به مشاغل اداری و روح ریاستطلبی نزد آنان سبب شده است که فقط دو ثلث آنان به مشاغل تولیدی یا وابسته به تولید بپردازند و،به این ترتیب،مقدار قابلملاحظهای از منابع مالی و انسانی که برای تعلیمات عالی فنی صرف میشود، تلف میگردد که باتوجه به محدودیت منابع و امکانات مملکت نمیتوان از آن چشم پوشید. (4)جاذبهء مشاغل دولتی،به سبب اعتبار و تأمین اجتماعی و اقتصادی این نوع مشاغل،همچنان به قوت خود باقیست،بطوریکه 87%فارغ التحصیلان مورد بررسی در بخش دولتی جذب شدهاند."
حسام وزیری, افشان . (1397). رابطه تعلیم و تربیت و شغل نزد فارغ التحصیلان پلی تکنیک. مطالعات جامعه شناختی (نامه علوم اجتماعی سابق), 25(2), 82-86. doi: 10.22059/jsr.2019.93095
MLA
افشان حسام وزیری. "رابطه تعلیم و تربیت و شغل نزد فارغ التحصیلان پلی تکنیک", مطالعات جامعه شناختی (نامه علوم اجتماعی سابق), 25, 2, 1397, 82-86. doi: 10.22059/jsr.2019.93095
HARVARD
حسام وزیری, افشان. (1397). 'رابطه تعلیم و تربیت و شغل نزد فارغ التحصیلان پلی تکنیک', مطالعات جامعه شناختی (نامه علوم اجتماعی سابق), 25(2), pp. 82-86. doi: 10.22059/jsr.2019.93095
CHICAGO
افشان حسام وزیری, "رابطه تعلیم و تربیت و شغل نزد فارغ التحصیلان پلی تکنیک," مطالعات جامعه شناختی (نامه علوم اجتماعی سابق), 25 2 (1397): 82-86, doi: 10.22059/jsr.2019.93095
VANCOUVER
حسام وزیری, افشان. رابطه تعلیم و تربیت و شغل نزد فارغ التحصیلان پلی تکنیک. مطالعات جامعه شناختی (نامه علوم اجتماعی سابق), 1397; 25(2): 82-86. doi: 10.22059/jsr.2019.93095