در خور تعظیم دانش دان و اخلاق نکو قدرت آن دارد که دارد این دو را با خویشتن ارج فکر خویش اگر خواهی نمودن آشکار ارج می‌نه این دو گوهر را چه د سر چه علن رئیس محترم و استادان گرامی دانشکدهء علوم اجتماعی و تعاون می‌دانند که چون خواستند دربارهء من پینشهاد استادی ممتاز کنند من به جد امتناع می‌کردم و خود را در خور این پایگاه بلند که سدرة المنتهی دانشش توان گفت نمی‌دانستم اکنون هم که اعضاء شورای دانشکده و شورای دانشکده ادبیات و علوم انسانی و شورای دانشگاه با آراء مکرمت‌آمیز خود این افتخار عظیم را به دانشجوی خردمایه‌ای چون من بخشیده‌اند آنرا از باب آثار لطف آن سروران بلند قدر میدانم نه از باب استحقاق:چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا!"
', './data/jsr/coversheet/cover_fa.jpg'))